“Hunii huugiin setgeliig tataj chadval chi huurhun Hairiin nandin ugiig sonsoj chadval chi busgui Dur bulaam aashaaraa tataj chadval chi dagina Durlaliig setgeleeree medej chadval chi hairiin burhan”

Маргааш гэж....

Маргааш гэж юу билээ?

Мандах улаан нар юм уу?
Мананд нуугдсан зовлон юм уу?
Битүү боодолтой илгээмж юм уу
Би л задлах ёстой юм уу?

Маргааш гэж....
Урдын хийсэн үйл,үргэлжилэл
Учрал,уучлал,гомдол,сонголт
Өчигдөрийн алдаа,оноо
Өнөөдрийн үлдээсэн хоол
Өчигдөр түүнийг үхэл аваад явсан
Өнөөдөр тэр төрөх газар өлгийтэй унтаж байна
Энэ амьдрал чинь зүүд шүү дээ хүмүүсээ
Эртхэн сэрэлдээ нойрноосоо
Өрх битүү хорвоод үхэл гэрэл болж ирэхэд
Өнгөрөх цаг хугацаан дээгүүр хамтдаа алхана
Өнгөт зүүд шиг амьдралаас сэрж
Өөр утга байгааг ухаархад үхэл үхэx юм Шиг ээ
Өнөөдрийн зовлонг үүрч
Маргаашийн ухааралд зүүгдсээр
Манан дунд алхах түүнийг би таньсангүй
Би өөрийгөө танилгүй явуулчихаж
Эргэн учрах агшинг хүлээхээс

Амьдрал...

Амьдрал бол өнчин
Миний туссан хорт хавдар
Аль эсвэл бурханы хэлсэн онигоо
Үхэл бол сүүлчийн инээд
Хэзээ үхэхээ мэдэхгүйгээр
Маргаашийг угтах гунигтай
Хэнд итгэхээ ойлгохгүй
Үг хэлэх уйтгартай
Явахын тулд ирсэн
Ирэхийн тулд явлаа”
Яг одоо ирлэгийн илч над дээр илгээ гэхэд
Өөртөө хэлэх сүүлчийн үг минь
доллap дypлaл xoepт живсэн энэ.мy
aмьдралдaa үнэн ч үлдxээc..
Амьдрал өөpөө гaйxaлтaй би
өөpөө гaйxaмшигтай
xaйp дypлaл мaнтуггyйa!!!

Би....

Намайг явсны маргааш бороо татарч гэнэ лээ Би vvл байж... Намайг явсны маргааш нуур цантаж гэнэ лээ Би шувуу байж... Намайг явсны маргааш цэцэгс хагдарч гэнэ лээ Би эрвээхэй байж... Намайг явсны маргааш мод нvцгэрч гэнэ лээ Би навчис байж... Намайг явсны маргааш саахалтын хархvv уйлж гэнэ лээ Би инээд байж... Намайг явсны Mapгaaш айлын бэр баярлаж гэнэ лээ Би гуниг байж... Намайг явсны маргааш хєлчvv залуус давхиаvй гэнэ лээ Би сархад байж... Намайг явсны маргааш л нама

Нүгэл хэмээн маяглаж Нүдээ таглахгүйгээр
Нүцгэн биеийн гоо үзэсгэлэнг магтъя
Шалиг завхай шунаг тачаалыг цааш нь түлхэж
Шалдан биеийн тэнгэрлэг сайхныг алдаршуулъя
Янаг минь чи хувцсаа тайл!
Ялгаа байхгүй өмдөө ч бас тайл
Ядам хуруун дахь бөгжөө ч бүү үлдээ
Яг л урд минь чи бүрмөсөн нүцгэл!
Алдарт зураачийн зурсан Адам Ева хоёр шиг
хүйснийхээ ялгааг навчаар бүү хаа Рафаэлийн бийрээр амилсан
Амирлангуй нэгэн дүр
Алган дээрээ нар мандуулсан хүүгээ өргө
Үүрийн гэгээг нэвт гийсэн дагина шиг
Үзсэн харсан бүгдийн алаг нүдийг булаа
Яргуй дэлгэрч ятга уянгалтал инээд алдан
Янаг минь чи хувцсаа бушуухан тайл
Ялдам хорвоотой анх ингээд мэндэлсэн
Яг л урд минь чи бүрмөсөн нүцгэл!
Газрын холоос цанган анган тэмүүлсээр
Гал халуун нулимсаа хаян мансуурдаг
Гар хүрвэл хиртчихээр ариухан
Гантиг чулуун цээжийг чинь бахадъя
Залуу насны чадал дуудсан оргил шиг
Замба тивийн тахилга нь болгон шүтмээр
Гангар шаазан шилдүүлэн хөмөрсөн шиг
Ганган товчлуурт мээмийг чинь бахадъя
Занабазарын урласан Дарь эх шиг
Заяасан биеийн гоо үзэсгэлэнг бахадъя!
Бүхэл зуунаар шагших найрагчийн
Бүжин хар нүднээс албаар доошлон
Бүлээн халуун эсээр цангаа тайлан
Бүсгүй хүний нүцгэн биеийг алдаршуулъя
Тансаг дээд нейлон капроныг
Таар шуудай эсгийнээс би илүүтгэхгүй
Нүдэнд минь тээр болсон хувцсыг мулталж
Нүцгэн биеийг чинь онцгойлон магтъя
Нүцгэн бие мандтугай!
Нөмөрсөн хувцас нүд далд хаана!
Сар хүртэл сүүтэгнэн чичигнэх
Сайхан цагаан хаcыг чинь алдаршуулъя
Уруул хацрыг улам доошлуулж
Уудам хорвоотой учран золгохоор
Хайлан уйлан тэмүүлж гарсан
Хамгийн анхны хаалгаа алдаршуулъя
Хүн бүхэн энэ хаалгаар дуулалдан цуварч
Хүж дэлхийн зоонд анх удаа мэндэлсэн
Хүн бүхний яс цусанд шингэсэн
Хүндтэй ариухан энэ хаалгаа алдаршуулъя
Ертөнцөд урьд хэдийд ч гэсэн тэр
Эр хүн эр хүнээс төрөөгүй!
Эгэл бие нь бүсгүй хүнээс тасарсныг
Эрхгүй мөнхөд хичээнгүйлэн дурсаж
Эр хүний итгэл хайранд ижилдэн дассан
Эмэгтэй хүний шидэт цогцсыг магтъя
Энэ орчлонд анх нүцгэн биеийг алдаршуулж
Юм бүхнээс онцгойлон хайрлаж шүтэн
Ертөнцийн эх болсон бүсгүй хүнийг алдаршуулъя
Нүд булаам ургасан зуны гоо цэцэг ши
Нүгэлгүй ариухан нүцгэн биеийг чинь алдаршуулъя!

Солиотой хүн ярьж байна
Сайхан 3aлyyд хоёр нүдээ өгчихсөн
Сохор хүн ярьж байна

Ар араасаа галд шатсан
Арван зургаан захидал амилж байна
Гурван зуун жаран тав хоног
Гунигт дарагдсан зүрх хэлж байна

Хайр гэдэг нэр шигээн гоё биш
Хайрлана гэдэг хүсэл шигээн сайхан биш
Дурлал гэдэг чинь өөртөө оноосон
Дуусашгүй гэгээн гуниг юм байна

Чи хэн бэ?
чимээгүй үргэлж дагах сүүдрээ би танихгүй байна уу
чийг даасан нойтон сормуус
чихэнд уянга шивнээ
чиний хайрын золиос би юу
мартагдсан аялгуу гэнэт зүрхэнд эгшиглэнэм үү
мөнх дуурсах аяз, цагаан шөнө
миний хайрын гэнэн түүх үү
мянган жилийн өмнөх оч
мөрөөдлийн тэнгэрт дүрэлзэн аснам уу
бодол болон би гайхнам
бүтэлгүй хайрын олон дурсамж
бүлээн зүрхэнд үргэлж асаатай
шингэх наран адил өдрөөс өдөрт
шуугин өнгөрөх залуу нас явсаар

Цасан ширхэгийн тоогоор инээд бэлэглэе Цагаан сүүний өнгөтэй хайр бэлэглэе Амсаад л бялхам жаргал бэлэглэе Алгуурхан ирж буй шинэ оны мэнд хүргэе! Дуулж баясч угтаарай, шинэ оноо Дурлаж дурлуулж яваарай, шинэ ондоо Дутуугаа дүүргээд аваарай, цаг байна Дутагдлаа засаад амьдраарай, нас байна Буурлаа дээдэлж яваарай, буян нь ирнэ Бусдыгаа хүндэлж амьдраарай, нэр нь ирнэ Бодлоо цэгцэлж амьдраарай, үйлс нь бүтнэ Буянаа түгээж яваарай

zvrh chamaar dutaj
hemnelee aldlaa
zvvd chamaar dutaj
noiroo aldlaa
zun sovin chamaar dutaj
muruudluu aldlaa
zuvhun bi chamaar dutaj
setgelee अल्दला....

┏┫　　　　｜｜｜┣┓　　　┏┓
┗┫━━　┃　━━┣┛　　　┣┫
　┃　━━━━━　┃　　┏┳┫┣┳┓
　┗━━━┳━━━┛　　┃　　　　┃
　┏━━▇▇▇━━━━━┻━━━━┛
　┃　　▇▇▇
　┃　　▇▇▇
　┗　　┃Ψ┃
　　　　┃　┃
　　　　┛　┗