Үргэлж...

Ахмад буцааж болохгүй болохоор зүрх минь аймшигтай ихээр шаналдаг
Шатаж байсан зүрхээ өөрөө хөргчихсөн болохоор өөрөө өөртөө үнэхээр гутадаг
Шалихгүй зүйлд хөтлөгөдсөндөө өөрөө өөрийгөө өрөвддөг
Өрөөлийг өрөвдөж хайрлаж мэддэгүй байсан болохоор аймшигт энэ хорвоод орь ганцаар үлдчихсэн ч юм шиг
Өдийг хүртэл өөрөө өөрийгөө орчлонгийн мухарт үлдчихсэн ч юм шиг

Ширүүн догшин хорвоогийн хахир хатуу ял шийтгэл ч юм шиг
Ширэв ширэв хийн хэнэггүй явсаар харамсах цаг ирдэгийг мартчихаж э
Улиран өнгөрсөн цаг хугцаа урт ч гэлээ
Урьдын бүхэнээ мартаж чадахгүй болохоор
Болоод өнгөрсөн бүхнийг буцааж болохгүй болохоор
Бодол сэтгэлд минь мөнхөрчихсөн болохоор
Эргээд бас би гэдэг хүн буцаж чадахгүй болохоор
Энэ бүгд чамтай минь хамт
Чинь зүрхний минь угт анхны минь хайр болон үлдэг
Чимээгүй будрах цаснаар
Чиний минь дүр үзэгдэх тэр мөчид
Чамтай байсан бүхэнээ дурасан санах дурсамж минь болон үлдэг.....